غزل آواز شجریان:
رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مَصرفش گُل است و نبید
صَفیر مرغ برآمد بَطِ شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقابِ گُل که کشید
ز روی ساقیِ مهوش گلی بچین امروز
که گِردِ عارضِ بُستان خطِ بنفشه دمید
چنان کرشمۀ ساقی دلم ز دست بِبُرد
که با کسِ دگرم نیست برگ گفت و شنید
من این مُرَقّعِ رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیرِ باده فروشش به جرعه‌ای نخرید
بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز مِی نچشید

شعر تصنیف با صدای سیمین غانم:
تا توانی مده از کف به بهار ای ساقی
لب جوی و لب جام و لب یار ای ساقی
نوبهار است و گل و سبزه و ما عمرِ عزیز
می‌گذاریم به غفلت، مگذار ای ساقی
لب جوی و لب جام و لب یار ای ساقی
لب جوی و لب جام و لب یار ای ساقی
موسم گل نَبُوَد توبۀ عشّاق درست
توبه یعنی چه؟ بیا باده بیار ای ساقی
موسم گل نَبُوَد توبۀ عشّاق درست
توبه یعنی چه؟ بیا باده بیار ای ساقی
شاهد و باغ و گل و مُل همه خوبند ولی
یار خوش خوش‌تر از این هر سه چهار ای ساقی
تا توانی مده از کف به بهار ای ساقی
لب جوی و لب جام ولب یار ای ساقی
تا توانی مده از کف به بهار ای ساقی
لب جوی و لب جام ولب یار ای ساقی